Η πάθηση εμφανίζεται συνηθέστερα στην ηλικία μετά τα 30 χρόνια και εντοπίζεται μετά από επιληπτικές κρίσεις, κεφαλαλγία, ναυτία, εμετούς κ.α., αναλόγως της θέσης και του μεγέθους του όγκου.
Για τη διάγνωση, την ιστολογική εξέταση και την αφαίρεση του όγκου διενεργείται κρανιοτομία με τον ασθενή σε εγρήγορση με διεγχειρητική- νευροφυσιολογική παρακολούθηση .
Η χειρουργική επέμβαση εμπεριέχει τον κίνδυνο να καταστεί αδύνατη η πλήρης αφαίρεση του όγκου σε περίπτωση που υπάρχει διήθηση σε σημαντικές δομές του εγκεφάλου και εγκυμονεί κινδύνους για σοβαρές νευρολογικές βλάβες του ασθενούς. Ωστόσο κρίνεται απολύτως αναγκαία καθώς ανακουφίζει τον εγκέφαλο από την πίεση που προκαλεί ο όγκος, ενώ η πλήρης αφαίρεσή του αυξάνει την επιβίωση και καθιστά αποτελεσματικότερες την ακτινοθεραπεία και τη χημειοθεραπεία.
