Τα κατάγματα από τραυματισμό μπορεί να είναι εκρηκτικά (κάταγμα στην πρόσθια και μεσαία κολώνα), κατάγματα από βίαιη κάμψη και διάταση (συνήθως από ζώνες ασφαλείας που προκαλούν κάταγμα στα οπίσθια συνδεσμικά και οστικά στοιχεία), στροφικά κατάγματα – εξαρθρήματα (βαρεία συνδεσμική κάκωση με πλήρη βλάβη συνήθως, του νωτιαίου μυελού) και κατάγματα από βίαιη έκταση και διάταση (ρήξη στον πρόσθιο επιμήκη και στον μεσοσπονδύλιο δίσκο, κάταγμα των αρθρικών αποφύσεων, του τόξου ή των ακανθωδών αποφύσεων).
Υπάρχουν τρεις βασικές τεχνικές προσπέλασης της θωρακοοσφυϊκής μοίρας και αποσυμπίεσης του νωτιαίου σάκου: πρόσθια, οπίσθια και οπισθοπλάγια. Η οπίσθια προσπέλαση με ανάταξη και σταθεροποίηση είναι η συχνότερα χρησιμοποιούμενη τεχνική, ενώ συνδυασμένη οπίσθια και πρόσθια προσπέλαση απαιτείται για την ανάταξη και σταθεροποίηση συντριπτικών καταγμάτων του σπονδυλικού σώματος με βαρεία συνδεσμική ρήξη και για την αποσυμπίεση του σπονδυλικού σωλήνα. Ο τύπος της σπονδυλοδεσίας καθορίζεται από τη φύση, το βαθμό και τα χαρακτηριστικά της αστάθειας, την οστική πυκνότητα των στοιχείων της σπονδυλικής στήλης και τη γενική κατάσταση του ασθενή (π.χ να συνυπάρχει κάκωση του θώρακα).
